بزرگ ترین هلیکوپتر ارتش آمریکا

چگونه می توانید یک خمپاره انداز ۷۲۶۰ کیلوگرمی M198 را به همراه خدمه و مهمات، شبانه از دشتی ناهموار و بدون جاده عبور دهید؟ خب، پیشنهاد ما استفاده از Super Stallion است که لقب بزرگترین و قوی ترین اسب پرنده ارتش آمریکا را دارد.

Sikorsky CH-53E Super Stallion در حقیقت بزرکترین و سنگین ترین هلیکوپتر در دنیای غرب است ‫(‬حساب شرق با توجه به تجهیزات چین و روسیه، کاملا جدا است‫).‬

این بالگرد توسط صنایع هوایی Sikorsky Aircraft و بر مبنای طرح هلیکوپتر CH-53D Sea Stallion ساخته شده است‫.‬ صنایع سیکورسکی اسب پرنده اش را به سه موتور و هفت پره گردان مجهز کرد و قسمت متحرک عقب را هم ۲۰ درجه چرخاند تا قدرت مانور و بلند شدن این پرنده غول پیکر را افزایش دهد‫.‬ این بالگرد اولین بار در سال ۱۹۸۱ به خدمت ارتش آمریکا در آمد و هنوز هم در نیروی دریایی مهمترین وسیله نقلیه برای جابجایی نیرو، مهمات و تجهیزات به شمار می رود‫.‬

Super Stallion در ارتش آمریکا بیشتر با نام Hurricane Maker یا طوفان ساز شناخته می شود‫.‬ زیرا نیروی گریز از مرکز و جریان هوایی که این غول پرنده هنگام بلند شدن ایجاد می کند، به راحتی می تواند افراد را از جای خود کنده و به اطراف پرت کند‫.‬ شفت توربوی سه گانه T64-GE-416 آنقدر توانمند است که نیروی لازم برای بلند کردن و انتقال ۵۵ سرباز با ساز و برگ کامل، یا ۱۳۶۰۰ کیلوگرم بار را تامین کند‫.‬ اگر هم تجهیزات را به زیر هلیکوپتر آویزان کنید، می توانید وزن آنها را تا ۱۶۳۰۰ کیلوگرم افزایش دهید‫.‬ یعنی اینکه یک کامیون موشک انداز هشت چرخ یا یک هلیکوپتر را به راحتی برای تان جابجا می کند‫.‬

CH-53E نسبت به اسبهای قبلی نیروی دریایی آمریکا به شکل قابل توجهی بهبود یافته است‫.‬ سیستم انتقال نیروی آن قوی تر شده، تیغه های گردان آن از آلیاژ تیتانیوم‫-‬فایبرگلاس ساخته شده اند و به سیستم کنترل پرواز خودکار مجهز شده است‫.‬ سیستم کنترل پرواز دیجیتال این هلیکوپتر از فشار بیش از اندازه خلبان به بالگرد که ممکن است باعث سقوط آن شود، جلوگیری می کند‫.‬

این پرنده آهنی بیش از ۳۰ متر طول، ۸.۵ متر ارتفاع و ۱۴۹۰۰ کیلوگرم وزن دارد. با این حال موتورهای قدرتمند CH-53E می توانند تا ۱۷۳ گره (یا ۳۱۵ کیلومتر بر ساعت) سرعت بگیرند و مسافت تقریبی ۵۵۰ مایل دریایی (۱۰۱۸ کیلومتر) را بپیمایند. این هلیکوپتر به کاهنده های مادون قرمز ویژه ای در انتهای لوله اگزوز موتور مجهز شده که تا حد زیادی ردپای حرارتی این غول پرنده را از بین می برند. این کار تقریبا موشک های زمین به هوای دارای ردیاب حرارتی را از فقل شدن روی این بالگرد، باز می دارد و جان وی را نجات می دهد. اگر هم CH-53E مورد حمله قرار گیرد به سیستم دفاعی chaff dispenser system مجهز بوده و همچنین قسمت های حیاتی و استراتژیک بدنه آن با تیتانیوم و kevlar (نوعی فیبر سنتتیک) پوشانده شده اند.

این هلیکوپتر همچنین به ابزارهایی چون دید در شب، FLIR یا حسگر گرمایی ، Doppler یا کاهنده صدا و رادار جستجوگر زمین مجهز است، که تمامی این ابزارها اطلاعات خود را از طریق صفحه نمایش و کلاه خلبان در اختیار وی می گذارند. اگر هم خلبان مجبور به درگیری و پاسخ به آتش دشمن باشد، دو مسلسل BMG XM218 کالیبر ۵۰ در جلو و یک مسلسل GAU-21 کالیبر ۵۰ در عقب این هلیکوپتر نصب شده اند. همچنین می توان یک موشک ضدهوایی یا دو موشک استینگر AAM هم بر روی این هلیکوپتر سوار کرد.

البته CH-53E علی رغم ماموریت های برجسته ای همچون نجات کارکنان سفارت آمریکا در موگادیشو هنگام شروع جنگ داخلی سال ۱۹۹۱ سومالی، نجات کاپتان Scott O'Grady پس از سقوط هواپیمای اف-۱۶ در ۱۹۹۵ بر فراز بوسنی و یا انجام طولانی ترین عملیات آبی-خاکی تاریخ، با فرود ۶ فروند CH-53E در افغانستان سال ۲۰۰۱، به پایان عمر خود نزدیک شده است. قرار است این هلیکوپتر به زودی با CH-53K جایگزین شود که به موتورهای جدید و پره هایی با آلیاژ جدید و کابین خلبان عریض تر مجهز شده است.