سؤالی تو ذهنم هست که آیا واقعا قرآن کتاب خشونت است یا کتاب صلح و دوستی ،این سؤال رو می پرسم چون می بینم در بعضی از آیه های قرآن دستور به کشتن بعضی از افراد داده شده ،حالا اگر کتاب صلح و دوستی است تکلیف این دستورات چه می شود؟
این
سؤال یکی از سؤالاتی است که از دیر باز در زمینه مسائل قرآنی مطرح شده و
فراز و نشیب های زیادی را طی کرده است و سال های سال دست آویز عده ای از
افراد سود جو شده تا به وسیله آن به قرآن کریم اهانت کنند و قرآن کریم را
طبق خواسته خود به جهانیان نشان بدهند .
برای
اینکه دیدگاه و نظر قرآن کریم رو نسبت به یک مسئله بدونیم باید همه آیات
رو برررسی کنیم و با در نظر گرفتن یک آیه هر گز نمیشه به یقین گفت که منظور
از قرآن کریم همین مسئله بوده و غیر از این نیست .
برای مثال به متن زیر دقت کنید :
(با
رضا همیشه برخورد خوبی داشته باش و اگر اشتباهی کرد او را ببخش و لغزش های
او را نادیده بگیر و اگر خواست با شما صحبت کند با جان و دل قبول کن تا
حرف های شما را بشنود و هرگز به فکر جدال با او نباش اما اگر دیدی که او می
خواهد تمام حریم ها را بشکند و و تمام بخش ها و گذشت های شما را نادیده
گرفته و قصد جان شما را دارد و می خواهد بر علیه شما توطئه کند و قصد جان
شما را دارد با او مبارزه کنید و اگر واجب شد او را بکشید.)
حال
برای فهم این متن آیا صحیح به نظر می رسد که فقط قسمت آخر متن را( با او
مبارزه کنید و اگر واجب شد او را بکشید) برداریم و در بوق و کرنا کنیم و
بگوییم که منظور نویسنده در این متن این است که فقط باید افراد را کشت؟
حال دقیقا مسئله کشتار کافران و منافقین و دشمنان در قرآن کریم به همین شکل است و شباهت زیادی به متن فوق دارد .
در
مرحله آخر که دشمنان قصد توطئه و جان مسلمانان را دارند و صبر و گذشت
فائده ای ندارد قرآن کریم دستور به قتال و جنگ با دشمنان داده است
در قرآن کریم ابتدا دستور به صبر در برابر دشمنان داده شده است:
(فاصبر علی ما یقولون…: یعنی ای پیغمبر در برابر بدگوئی و زخم زبان آنان صبر پیشه کن. )( طه / ۱۳۰ )
در مرحله بعد دستور به بخشش و نادیده گرفتن اذیت و آزار دشمنان داده شده است :
(فاعفوا و اصفحوا…: یعنی بدیهای آنان را ببخشید و اصلا نادیده بگیرید.(بقره/۱۰۹)
در مرحله بعد قرآن کریم دستور به عدم آغاز جنگ در برابر دشمنان را می دهد و می فرماید:
(کفوا ایدیکم:از ریختن خون مشرکین دست بردارید .)( نساء /۷۷ )
و
در مرحله آخر که دشمنان قصد توطئه و جان مسلمانان را دارند و صبر و گذشت
فائده ای ندارد قرآن کریم دستور به قتال و جنگ با دشمنان داده است :
(اقتلوهم حیث ثقفتموهم…: یعنی بکشید آنها را هر جا که آنها را یافتید.(بقره/۱۹۱)
حال
کسانی که در صدد مبارزه با اسلام و قرآن هستند مانند متن بالا فقط این
قسمت (اقتلوهم حیث ثقفتموهم) را انتخاب کرده و می خواهند قرآن را به عنوان
کتاب قتل و خشونت معرفی کنند که برداشت های این چنینی همان طور که توضیح
داده شد صحیح نیست و باید تمامی آیات را در یک مسئله مورد بررسی قرار داد
تا دیدگاه قرآن را در مورد موضوعی خاص بدست بیاوریم.