جنگ اول به از صلح آخر(نزاع بر سر بچه دار شدن)

«حالا خیلی زوده که در مورد بچه و بچه دار شدن صحبت کنم. تازه با هم آشنا شدیم و چند جلسه است که با هم صحبت کردیم. این طور حرف ها باشه برای بعد از عقد و ازدواج. الان چیزهای مهم تری وجود دارد.»

این دیالوگی است که خیلی وقت ها بین زوج های جوان رد و بدل می شود. بسیاری از دختر و پسرها گمان می کنند که صحبت از فرزند در جلسات خواستگاری و کلاً قبل از عقد کار اشتباهیست و زمان برای اینگونه صحبت ها بسیار است. به همین دلیل معمولاً پرسش و پاسخ در این زمینه را به بعد از عقد و حتی پس از آن یعنی به دوران پس از ازدواج موکول می کنند در حالیکه بسیار ممکن است همین بی توجهی به امر مهمی چون فرزند نیز در زندگی مشترک افراد خلل و اختلاف ایجاد نماید.

حتماً بسیاری از شما بارها و بارها از زبان پدر و مادرتان شنیده اید که تا زمانی که تو نبودی من و پدرت هیچ مشکلی با هم نداشتیم. زیرا فرزند بخش مهمی از زندگی مشترک محسوب می شود و از آنجاییکه هر فردی در این مورد و نحوه ی تربیت فرزندان، نظری خاص و ویژه دارد بهتر از قبل از عقد در این رابطه با فرد مقابل صحبت کرده و به برخی توافقات رسید.

دختر و پسر در چند مورد فرزند باید به توافق برسند

1. زمان فرزند دار شدن

هر فردی در مورد زمان بچه دار شدن نظری دارد. برخی مدت کوتاهی پس از ازدواجشان بچه دار می شوند زیرا:

- عاشق بچه اند.

-در سن بالا ازدواج کرده اند و نمی خواهند فاصله سنی شان با فرزندشان زیاد باشد.

- فرهنگ خانواده و قوم و قبیله شان اقتضا می کند که سریعا بچه دار شوند.

- و ...

در مقابل برخی دیگر معتقدند فرزند دار شدن مسئله ایست که بیشتر مربوط به چند سال پس از ازدواج می شود. این زمان از 2 سال تا 10 سال پس از ازدواج را شامل می شود. این افراد معمولاً:

 -فعلاً حوصله بچه و بچه داری ندارند.

-معتقدند اول بهتر است مرد و زن یکدیگر را خوب بشناسند بعد پای فرد دیگری را به زندگی شان باز کنند.

-برخی دیگر دوست دارند اول زندگی شان به سر و سامانی رسیده و به همه اهدافشان دست یابند، بعد بچه دار شوند.

-عده ای دیگر معتقدند که چند سال اول زندگی را باید به تفریح و گشت و گذار پرداخت. بعد خود را درگیر بچه داری کرد.

2.تعداد فرزندان

هریک از دختر و پسر متناسب با فرهنگ خانواده و شهری که در آن رشد یافته اند و افکار و اعتقاداتشان در مورد تعداد فرزندان آینده شان نیز نظر و عقیده ای متفاوت دارند. برخی معتقدند که فرزند کمتر زندگی بهتر. آنها حتی گاه تک فرزندی را ترجیح می دهند و بر این باورند که یک شهر آباد بهتر از ده تا شهر خراب است.

در مقابل هستند افرادی که معتقدند تک فرزندی هم برای خود بچه سخت و طاقت فرساست هم برای پدر و مادر وابستگی بسیار شدیدی ایجاد می کند. به همین دلیل به بیش از یک فرزند و گاه حتی تا سه فرزند معتقدند.

3. نحوه تربیت فرزندان

این امر نیز یکی از مهمترین اصولی است که زن و مرد بیشتر اوقات بر سر آن به اختلاف و کشمکش می رسند. به همین دلیل هر یک از طرفین باید نظر خود را در این باره نیز بگویند و بر سر نوع تربیت فرزندان در آینده به توافق برسند. توجه داشته باشید که موقعیتی که والدین در آن به اختلاف سلیقه می رسند بهترین شرایط را برای سوء استفاده فرزندان به ارمغان می آورد.