نقش ابرو
در صورت خانمها آنقدر مهم و برجسته است که آنها خودشان را به هر دری
میزنند تا بتوانند ابروهایی پرپشت و طبیعی داشته باشند. معمولا بیشتر
خانمها در دوران نوجوانی و جوانی ابروهای خوب و نسبتا پرپشتی دارند اما با
افزایش سن و پاگذاشتن به دوران میانسالی، ابروهای آنها کمپشت و تنک
میشود...
خیلیها این مشکل را به اختلالات هورمونی و خیلیهای دیگر هم آن را به برداشتن نادرست
یا رنگ کردن مداوم نسبت میدهند. برای اینکه بدانیم دلیل واقعی ریزش
ابروها یا کمپشتشدن آنها با افزایش سن چیست پای صحبتهای دکتر حسین
طباطبایی، متخصص پوست و مو و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران
نشستیم.
علت اصلی ریزش ابروها با افزایش سن چیست؟
علت
اصلی ریزش یا کمپشتشدن ابروها همراه با افزایش سن در عامه خانمهایی که
از بیماری یا ناراحتی خاصی رنج نمیبرند، برداشتن و مرتبکردن نادرست
ابروهاست. به طوری که معمولا دخترخانمهای نوجوان و جوان ابروهای خوب و
پرپشتی دارند اما به مرور زمان حجم ابروهای آنها کم میشود تا جایی که خیلی
از خانمها پس از رسیدن به سن سالمندی دیگر ابروی چندانی برایشان باقی
نمیماند.
آیا منظورتان از برداشتن نادرست ابروها استفاده از موچین برای این کار است؟
دقیقا
همینطور است! معمولا خانمها برای برداشتن و تمیز کردن ابروهای خود از
موچین استفاده میکنند و کار نازککردن و مدل دادن به ابروهایشان را هم
توسط موچین انجام میدهند. گاهی با استفاده از موچین، تنها ساقه مو خارج
نمیشود بلکه در ریشه یا فولیکول مو هم یک خونریزی میکروسکوپی اتفاق
میافتد و همین خونریزی میتواند باعث فیبروز شدن یا مردن ریشه مو شود. در
این صورت ریشه موهای ابرو از کار میافتند و دیگر به صورت ساقه از پوست
قسمت ابروها بیرون نمیآیند. به همین دلیل بعد از چندین سال برداشتن ابروها
با موچین، خانمها احساس میکنند که ابروهای آنها کمپشت و تنک میشود.
به نظر شما چاره چیست؟
حذف
موچین از لوازم اصلاح ابرو و استفاده از تیغ و قیچی برای مرتبکردن و حالت
دادن به ابروها. اگر خانمی تا آخر عمرش هم ابروهای خود را با استفاده از
تیغ و قیچی مرتب کند باید مطمئن باشد که هیچ ریزشی در موهای ابرویش حس
نخواهد کرد و حتی در دوران سالمندی هم ابروهای پرپشت و زیبایی خواهد داشت.
با این حساب میتوان گفت که تراشیدن، بهترین راه برداشتن ابروهاست اما برای
برداشتن موهای زائد سایر قسمتهای صورت مانند چانه، گونهها یا پشت لب
میتوان از روشهایی مانند اصلاح سنتی با بند یا موچین استفاده کرد تا
موهای این قسمتهای صورت به مرور زمان کمتر شوند و دیرتر رشد کنند.
برخی از افراد ادعا میکنند که استفاده از مداد یا سایه ابرو باعث ریزش ابروها میشود. آیا این ادعا درست است؟
نه،
مداد کشیدن یا استفاده از سایه ابرو در افراد سالمی که هیچ مشکل یا حساسیت
پوستی نداشته باشند باعث ریزش ابروهایشان نمیشود. یعنی اگر خانمها با
استفاده از مداد و سایه ابرو دچار التهاب، سوزش یا خارش نمیشوند،
میتوانند بدون دغدغه از این لوازم آرایش (البته در صورت استاندارد بودن)
استفاده کنند. اما اگر فردی به مواد موجود در مداد یا سایه حساسیت داشته
باشد و با استفاده از آنها دچار خارش و سوزش در ناحیه پوست ابروها شود،
ممکن است موهای ابرویش به دلیل این حساسیت، کمی صدمه ببینند. البته باید
تاکید کرد که این صدمه دیدن با یکی دوبار خارش و التهاب هم اتفاق نخواهد
افتاد.
آیا از نظر علمی رنگ کردن مداوم ابروها میتواند باعث ریزش آنها شود؟
نه،
رنگ کردن ابروها میتواند باعث خشکی و شکنندگی موهای ابرو شود اما این کار
به هیچ عنوان باعث از بین رفتن ریشه ابروها نمیشود. ضمن اینکه وقتی
خانمها ابروهای خود را روشن میکنند به طور طبیعی ممکن است این روشن شدن
موها باعث کمپشتتر به نظر رسیدن آنها بشود. در هر صورت با از بین رفتن
رنگ و رشد مجدد ابروها، آنها دوباره به حالت قبلی خود برمیگردند.
شما استفاده از برخی گیاهان دارویی یا روغن بادام تلخ را برای تقویت ابروها توصیه میکنید؟
نه،
اگر شما ابروهای خود را در تمام روغن بادامهای دنیا هم بخوابانید، هیچ
تغییری در پرپشت شدن آنها به جز تلقین حس نخواهید کرد. به طور کلی وقتی که
فولیکول و ریشه مویی مانند ابرو از بین برود، هیچ مادهای نمیتواند باعث
رشد مجدد آن شود. این کار تنها با یک روش امکانپذیر است.
چه روشی؟
پیوند
مو که البته این روش هم چندان قابل توصیه نیست. چون برای پیوند مو به
ابروها باید کار جراحی انجام شود که آن هم چندان ساده نیست. ضمن اینکه از
موی سر برای پیوند استفاده میشود و از آنجایی که رشد موهای سر بیشتر از
ابروهاست، افرادی که تحت پیوند قرار میگیرند، باید مدام با یک قیچی در حال
مرتب کردن ابروهای خود باشند.
اختلالهای هورمونی هم میتوانند باعث ریزش ابروها شوند؟
بله.
بسیاری از بیماریها میتوانند برخی از افراد را دچار مشکلات مربوط به مو -
از جمله موی ابروها - کنند. بعضی از ناراحتیهای هورمونی مانند بیماری
تیرویید میتوانند باعث خشکی و شکنندگی موها شوند. بیماری آلوپسی هم که یک
بیماری خودایمنی است، میتواند باعث التهاب ابروها و ریزش تکهای (مانند
سکه) و غیریکنواخت آنها شود. به علاوه ممکن است برخی از ناراحتیهای روانی
هم روی ریزش ابروها تاثیر بگذارند. مثلا برخی از افراد عادت دارند هنگام
استرس و اضطراب با موهای خود بازی کنند و موی سر، مژه، سبیل یا ابروی خود
را بکنند. این بیماران سایکوسوماتیک هستند؛ یعنی آنها فقط با کندن برخی از
موهای خود در اثر استرس و فشارهای روانی احساس آرامش میکنند و باید برای
درمان به روانپزشک ارجاع داده شوند. نام این بیماری هم تریکوتیلومانیا
یعنی اجبار به کندن مو است.
آیا عادتهای تغذیهای هم میتوانند بر ریزش یا تقویت موهای ابرو تاثیرگذار باشند؟
بهطورکلی
تغذیه میتواند در رشد یا ریزش موهای سر نقش بسیار پررنگی داشته باشد اما
تاثیر تغذیه بر رشد و ریزش ابروها مانند موی سر نیست.
به عنوان آخرین سوال هم اینکه چرا ابروهای آقایان تا میانسالی و حتی سالمندی هم از ابروهای خانمها پرپشتتر است؟
به
دلیل اینکه مردها در طول زندگی خود از موچین و سایر وسایلی که باعث کندن و
مرتب کردن ابروها میشوند، استفاده نمیکنند. شما شک نکنید که اگر خانمها
هم مانند آقایان به ابروهای خود دست نزنند به طور حتم در دوران سالمندی هم
از ابروهایی پرپشت برخوردار خواهند بود!