جوانان با این اصطلاحات عشق می‌کنند، سرزنش نکنید !

جوانان قشر پیشرو جامعه هستند.نمی توان آنها را در گذشته و حال متوقف کرد؛اگر نیاز آنها برآورده نشود،خود برای معاش، فرهنگ، تفریح و اندیشه دست به کارمی شوند.

شاید تا به حال این جملات را شنیده و یا از جملاتی شبیه به آنها استفاده کرده اید:

«رفتیم غار علیصدر. به رفیقم خفاش نشون دادم . میگه وای خفاشه! گفتم پَ نه پَ بتمن بود. اجاره خونه گرونه اینجا سکونت دارن فعلا!!!»،«یه مینی بوس آدم از شهرستان میان . تو یه خونه ۵۰ متری میخوان ۳ هفته بمونن . اونوقت ما مجبوریم بریم خونه دوستامون بمونیم. فک و فامیله ما داریم ؟»، «آقا ما سس سفید شما سس هزار جزیره».

فضای مجازی گفتمان و خصوصیات خاص خود را دارد و هر روز شکل جدیدی از این اصطلاحات در فضای مجازی به کار برده می شود و در مرحله بعدی این اصطلاحات به جامعه کشیده می شود.

پروفسور حسین باهر بنیانگذار مکتب رفتارشناسی و جامعه شناس در ارتباط با اصطلاحات و کلمات و جملاتی که به خصوص جوانان نسل سومی در شبکه های اجتماعی و محاوره های خود به کار می برند گفت:شاید ظاهر قضیه برای نسل اولی و دومی ها مقداری سبک و گهگاه رکیک به نظر برسد، ولی جوانان با این اصطلاحات امورشان را رتق و فتق می کنند و از آن لذت می برند.

این جامعه شناس در مورد این مساله که آیا جوانان حق استفاده از این اصطلاحات را دارند یا خیر ادامه داد که زبان باید پویایی داشته باشد ، زبان فارسی دری از زمان سعدی و حافظ، تغییرات عمده ای نکرده و باطبع افراد ناچار شدند،اصطلاحات جدیدی ایجاد کنند.هر صنفی زبان خاص خودش را دارد.جوانان در حقیقت زبان ملی درست نکردند، بلکه زبان صنفی درست کردند و صنف جوان با این زبان،می تواند ارتباط برقرار کند.

تصور من این است که کوتاهی هایی در ادبیات ما شده و اصطلاحات خوب زبان فارسی را از کتب قدیمی استخراج نکردیم تا در موردهایی که نیاز داریم، استفاده کنیم. سعدی، حافظ، فردوسی، مولانا و برخی شاعران جدید اصطلاحات جالبی دارند.مثلا واژه غِژیدن اصطلاح مولاناست به معنی جنبیدن و جنبش.

وی تصریح کرد،کوتاهی هایی توسط ارباب ادب-به خصوص مدعیان فرهنگسراها و فرهنگستان ها- شده که ارتباط افراد را با نسل ادبی گذشته قطع کرده اند؛ اگر حالا کتاب سعدی، حافظ و یا هر کتاب شعر قدیمی را در اختیار فردی با تحصیلات عالیه بگذارید، یک غزل را نمی تواند بی غلط بخواند؛حتی دانشجویان دانشکده ادبیات.

این مساله نشان می دهد در این زمینه کوتاهی شده است. تعداد زیادی کتب نامانوس به سطوح مختلف آموزشی و دانشگاه تحمیل کردیم تا بخوانند؛ مثلا فلسفه متقدمین؛ ولی از افراد نخواستیم که 4 کتاب گلستان سعدی،دیوان حافظ و شاهنامه و دفتر مثنوی معنوی را مطالعه کنند.

این آسیب شناس ادامه داد، جوانان قشر پیشرو جامعه هستند. پیشروی فقط در تحرکات جسمانی نیست، در تحرکات ذهنی، گفتار، پندار، کردار و رفتار هم هست. واژه جوان این مساله را نشان می دهد؛ جنبش، وجود، استقلال، نواندیشی؛ حال اگر بخواهیم جوان را در حال یا گذشته متوقف کنیم، مطمئنا نخواهد شد و باالطبع نیروهای مازاد بر نیازش فعال شده و خودش برای معاش، فرهنگ، تفریحات و اندیشه ها و برای تمام مسایل دیگرش دست به کار می شود.

وی با تاکید بر این مطلب که اگر مشکلی در به کاربردن این اصطلاحات وجود داشته باشد مقصر جوانان نیستند بیان کرد، اگر جایی مشکلی وجود داشته باشد،اشکال از جوانان نیست؛ از جای دیگری است که بایستی به آنها پرداخت. مناظره های تلویزیونی بین جوانان و اهل ادب می تواند مفید باشد و فرهنگستان ها به جای اینکه در گذشته کنکاش کنند، می توانند مقداری در تعامل با جوانان کارهایشان را انجام بدهند.